De Verdronken Zwarte Polder heeft het allemaal: een cultuurhistorisch verhaal, verschillende landschapstypes, zoals slikken, schorren en duinen en een grote diversiteit aan planten en dieren. Wie zoekt naar afwisseling, moet dit gebied bezoeken. Wil je weten waar de naam vandaan komt? Het gebied is letterlijk een verdronken polder. In 1623 was de Zwarte Polder aangelegd. Deze polder overstroomde in 1802. Hier heeft het gebied de naam: Verdronken Zwarte Polder aan te danken.

Nadat de polder is ondergelopen in 1802 is een deel herdijkt: dat is nu de naastgelegen Herdijkte Zwarte Polder. Tegenwoordig is dit ook een natuurgebied. De diversiteit aan landschappen heeft het gebied te danken aan de zee.

De schorren zijn ontstaan door in- en uitstromende zeewater. Dit heeft gezorgd voor geulen in de voormalige akkers en er werd klei en slib afgezet. Hier is een schor ontstaan. De wind zorgde ervoor dat de restanten van de dijk overstoven werden door zand. Zo zijn de duinen aan de zeezijde ontstaan.

Via de slufter, de opening in de duinenrij, komt de zee nog steeds het gebied binnen. Vele kubieke meters zand stromen het gebied in. Het schor hoogt hierdoor in snel tempo op. Dit zorgt ervoor dat het gebied nog zelden volledig overstroomt. Een geleidelijke verzoeting van het gebied is het gevolg.